Voorzitter,

3 weken geleden hebben we een discussie gevoerd over de vraag of:

1. het noodzakelijk is dat de raad zich nu al uitspreekt over de inspanningen van het college om het aantal mensen dat een beroep doet op de uitkering te verminderen.
2. of de inhoud van de geformuleerde zienswijze ook de mening van de raad is.

Ik ga op beide punten in:

1. Deadline voor de zienswijze. Dit is klip en klaar: de raad hoeft zich hierover pas uiterlijk in augustus 2017 te hebben uitgesproken.
2. Dan de inhoud. Vorige raadsvergadering heeft onze fractie twijfels geuit of het college de beschikbare mogelijkheden maximaal benut om mensen richting betaald werk te begeleiden. Concreet zijn we ingegaan op het instrument van de loonkostensubsidie (LKS), dat de mogelijkheden vergroot en de gemeente een uitkeringsbesparing oplevert. 

Afgelopen weken ben ik, naar aanleiding van het verslag in Hart van Holland, door meerdere ondernemers benaderd, die allemaal teleurgesteld zijn in de opstelling van de gemeente.

Een concreet voorbeeld wil ik delen.

Een ondernemer belde me en was nieuwsgierig naar het instrument Loonkostensubsidie. Hij heeft werk en wil bewust een uitkeringsgerechtigde in dienst nemen, maar heeft nog geen volledige functie beschikbaar. De LKS biedt hem de mogelijkheid om iemand die beperkt inzetbaar is, toch fulltime in dienst te nemen. Hij legt zijn vraag bij de GR IJsselgemeenten neer. Via de mail krijgt hij een keuze tussen twee subsidieopties. De ondernemer wil vervolgens in onderhandeling en doet via de mail een tegenvoorstel. Omdat dit voorstel niet past binnen de twee eerder geboden opties, wordt dit zonder een gesprek via de mail afgewezen.

De GR IJsselgemeenten lijkt geen aanleiding te zien om met deze ondernemer in gesprek te gaan. Zelfs niet nadat de ondernemer na de afwijzing laat weten dat hij bewust een uitkeringsgerechtigde wil, omdat ‘iemand zich weer betrokken en nuttig kan voelen’. Reactie van het werkplein, ook weer via de mail: ‘Ik begrijp uw reactie, die krijgen we meer vanuit het bedrijfsleven.’ Het voorbeeld van deze ondernemer staat dus niet op zichzelf.

Dit voorbeeld toont voor onze fractie aan dat er wel degelijk ondernemers zijn die in zee willen met uitkeringsgerechtigden met een afstand tot de arbeidsmarkt. Maar ook dat we in de benadering van ondernemers nog een forse slag kunnen slaan. Hier blijven dus kansen liggen. Is de wethouder dit met ons eens?

Terug naar de zienswijze. In de oplegnotitie schrijft de wethouder dat een unanieme instemming van de gemeenteraad niet nodig is. Natuurlijk, de meerderheid besluit. Maar als wethouder streeft u, hopen we, toch wel naar unanimiteit? Vindt de wethouder het niet een bestuurlijke verantwoordelijkheid om te zoeken naar zo groot mogelijk draagvlak voor besluiten? De wethouder heeft tijd om nog een aantal belangrijke verbeteringen aan te brengen in de uitvoering. En daarmee heeft de wethouder de sleutel in handen om dit voorstel unaniem door de raad te loodsen. Wij zijn benieuwd naar zijn reactie.