Voorzitter,

Het college constateert een fors financieel tekort op het I-deel van de Participatiewet. Zuidplas moet meer uitkeringen betalen dan waarvoor budget is ontvangen. Dat betekent dus dat er een groeiend aantal mensen aan de kant staat en geen betaald werk verricht. Het derde kwartaal van 2016 zijn er opnieuw fors meer mensen de uitkering ingestroomd.

In een informatienota aan de raad van begin september maakt het college zich vooral druk over de financiële gevolgen van het stijgende uitkeringsbestand. Om het financiële tekort te verminderen wordt een beroep gedaan op de vangnetuitkering van het rijk. 

Voorzitter, met deze boekhoudkundige benadering is geen enkele uitkeringsgerechtigde direct geholpen en gaat het college voorbij aan de consequenties van een uitkeringssituatie voor gezinnen en alleenstaanden. Daarmee zeggen we niet dat het onverstandig is om een beroep te doen op een vangnetuitkering. Maar er is meer nodig, om niet alleen het financieel perspectief van de gemeente, maar ook het perspectief voor mensen in de uitkering te verbeteren.

Wij zijn ervan geschrokken dat 60% van de mensen in de uitkering zeer moeilijk plaatsbaar is en niet in aanmerking komt voor een traject naar werk. En we zijn geschrokken dat de stijging van het aantal bijstandsuitkeringsgerechtigden in Zuidplas meer dan twee keer zo hoog is als in Capelle en Midden Holland. Dat zet op z’n minst vraagtekens bij de effectiviteit van het gevoerde beleid. De antwoorden op de door onze fractie gestelde vragen geven blijk van veel mooie intenties, maar weinig concrete resultaten. En nu wordt ons als raad gevraagd het college een staande ovatie te geven voor de genomen maatregelen. Daar komt de zienswijze namelijk wel op neer. 

Voorzitter onze fractie twijfelt of er altijd wel de goede keuzes worden gemaakt en of er geen mogelijkheden onbenut blijven. Mogelijkheden die mensen meer kans bieden op werk èn die ook nog eens positief uitwerken op het I-deel. De invoering van de participatiewet ging gepaard met een forse bezuiniging op het re-integratiebudget. Maar sinds dat moment hebben de gemeenten ook de mogelijkheid gekregen om het instrument loonkostensubsidie (LKS) structureel in te zetten voor mensen die op eigen kracht niet instaat zijn het Wettelijk Minimumloon (WML) te verdienen. Dit instrument wordt in Zuidplas maar heel beperkt toegepast. Slechts 3 mensen werken met inzet van loonkostensubsdie bij een werkgever. 3(!) en dat op een totaalwerkzoekendenbestand van inmiddels meer dan 550 werkzoekenden. Nu denkt u wellicht: we hebben een tekort en nu pleit de ChristenUnie/SGP voor extra uitgaven. Maar dit is nu juist een investering die mensen perspectief biedt èn zichzelf direct terugbetaalt. Ik zal het met een simpel voorbeeld duidelijk maken.

Zie de casus op de powerpoint-slide. Een werkgever betaalt voor deze groep mensen de loonwaarde = de productiviteit die wordt geleverd. Vanuit het I-deel kan de gemeente met loonkostensubsidie het verschil tot het WML overbruggen. 60% loonwaarde, 40% LKS + een bedrag aan begeleidingskosten. Tegenover de 40% staat een forse uitkeringsbesparing. 
Ik dien hiervoor een motie in.

Tenslotte: de toetsingscommissie bood voor het jaar 2015 de ruimte aan de raad om voor half augustus 2016 de opvattingen aan het college te laten blijken. Als deze termijn ook voor dit jaar gehanteerd wordt, dan is de zienswijze op dit moment nog helemaal niet nodig. Ons voorstel is daarom om in het komende half jaar een goede evaluatie uit te voeren van de Participatiewet en voor de zomer 2017 met een goede onderbouwing voor de aanvraag van de Vangentuitkering terug te komen bij de Raad.

Gekoppelde documenten

	Titel	Bestandsgrootte	MIME-type
	Motie liever LKS dan uitkering 29nov2016	77,7 kB	application/vnd.openxmlformats-officedocument.wordprocessingml.document