Voorzitter,
We hebben gedaan wat we konden. Niet een uitspraak waar ik heel gelukkig van word. Je weet dan eigenlijk al dat het resultaat niet best is. We hebben gedaan wat we konden. Ook van toepassing op dit raadsvoorstel rondom verbonden partij Stichting ZO!, wat voorligt. We begrijpen als fractie het moment – er moet nu eenmaal een zienswijze uit -, maar zijn niet gelukkig met de volgorde: wij hadden eerst de evaluatie willen bespreken en een vertaling daarvan terug willen zien. En daarnaast vinden we de onderbouwing voor extra middelen onvoldoende. Maar … we hebben tenminste geprobeerd het beste van dit RV te maken. Als het resultaat niet goed is, prijzen we onze inzet maar.

Focus op inzet, prestaties tot doel stellen, en de bedoeling erachter uit het oog verliezen, dat is niet nieuw in de politiek bestuurlijke omgeving. Het is nou eenmaal relatief eenvoudig iets te zeggen en dus af te spreken over een wachtlijst die korter moet, of minder kinderen uit huis geplaatst willen zien, of het inzetten van budgetcoaches. Het is ook makkelijk afrekenen en scoren. Maar de bedoeling vergeten we vaak. Want, bijvoorbeeld, we kunnen budgetcoaches inzetten, maar daar gaat het niet om. Mensen met schulden, zijn zij nu bereikt en ook echt verder geholpen? Is hun probleem opgelost?

Voorzitter, het knaagt. Bij mijn fractie tenminste. Als ChristenUnie/SGP willen wij voorkomen dat mensen en kinderen negatieve gevolgen van armoede ondervinden, dat kinderen gezond en kansrijk opgroeien en ouderen vitaal en waardig ouder kunnen worden. Dat is onze bedoeling. En wij waarderen de inzet van het college en van de professionals en vrijwilligers van Stichting ZO! die hieraan bij moet dragen. Maar wij vinden het belangrijker om in de gaten te houden of onze inwoners hier baad bij hebben, of zij krijgen wat nodig is.

En dan knaagt het dus, als we grotendeels meegaan met de vraag om extra budget van Stichting Zo! Dit geld moet bijdragen aan betere zorg en het welzijn van onze inwoners, zo lezen we in het voorwoord van de begroting. Maar hoe weten we of dat zo is? En als we dit niet meten, hoe kunnen we dan straks zien of dat gelukt is? Wij proeven deze ‘tegenzin’ ook bij het college bij het lezen van de zienswijze, want zij is kritisch op de onderbouwing en stelt voor niet alles toe te kennen. Daarmee slaat het college een goede weg in, als je het onze fractie vraagt. Voorzitter, wij zou graag van het college horen of deze constatering klopt. En ook of en hoe het college hierop door wil gaan met Stichting ZO. Hoe en op welke termijn gaan we ons samen richten op maatschappelijke doelen en dan de inspanningen van onder meer St ZO daarop inrichten? Tegelijk kennen we een groot deel nu wel toe als we hiermee instemmen. Kan het college ons verzekeren dat deze incidentele middelen de urgente knelpunten echt oplossen? Lopen we risico dat over een half jaar nog meer geld nodig blijkt?

We begrijpen dat er nu een zienswijze uit moet en we zullen als ChristenUnie/SGP hier an ook mee instemmen. Met het amendement dat we indienen samen met D66, PvdA/GL, SP, groep Pouwels, NEZ (en CDA/VVD?) stemmen we in met een duidelijk voorstel en geven we in de zienswijze een boodschap mee aan Stichting Zo! en die willen wij ook aan het college richten: wij hebben informatie nodig, we willen dingen weten, niet om dat we graag afrekenen of scoren, maar om steeds beter zicht te krijgen op hoe we steeds beter kunnen bijdragen aan het doel dat wij voor ogen hebben: het welzijn van onze inwoners verbeteren. Dank u wel