Ook raadslid Bert Doek heeft afscheid genomen
Drie raadsleden van de oude fractie zijn gebleven, drie namen er afscheid. Bert Doek is een van de raadsleden die afscheid nam. Zijn missie: mensen met beperkingen en mensen in kwetsbare posities zich gehoord en gezien laten voelen in Zuidplas. En ook al neemt Bert nu afscheid, zijn missie blijft.
Ik wil beginnen met een verhaaltje over een wereldverbeteraar.
De wereldverbeteraar was moe en de wereld was nog niet verbeterd. Hij besloot naar zijn leermeester te gaan, die in een huisje aan de oever van een groot meer woonde. De meester ontving hem, bood hem een stoel aan en zette theewater op. Na zijn leerling te hebben aangehoord, dacht hij na. Vervolgens stond hij op, nam een schep theeblaadjes en gooide die in het meer. Even kleurde een deel van het water, maar de kleurstof loste al snel op in de grote watermassa.
Vervolgens schepte de meester een lepel theeblaadjes in een theekopje en schonk er water op. Het water kleurde sterk en de geur was krachtig. De meester nam een slokje van de thee en zei: een groot meer kan door één lepel niet veranderd worden, een kopje water wel.
Hij keek de leerling aan en sprak: ‘Streef het mogelijke na, jaag het onmogelijke niet na en leer het onderscheid tussen beide goed kennen’.
Deze les is waardevol voor iedereen, maar zeker voor een raadslid. Dus ook voor mij. Ik ging de politiek in met een missie. Mijn doel is en was dat mensen met beperkingen en mensen in kwetsbare posities zich gehoord en gezien voelen in Zuidplas. Elk mens is immers gelijkwaardig. Dat stempelde mijn inzet op het sociale domein.
Ook ik heb het meer niet laten kleuren, maar misschien wel een kopje water.
Met de inbreng van ChristenUnie/SGP op het sociale domein hebben we met steun van de meerderheid in de raad zeker verschil gemaakt. We hebben in Zuidplas de keuzevrijheid in de zorg verankerd, we hebben ervoor gezorgd dat het verfoeide veilingsysteem in de huishoudelijke hulp en dagbesteding is afgeschaft. We hebben meer ruimte gecreëerd voor maatschappelijke initiatieven en zo kan ik nog even doorgaan.
Soms duurt het wel erg lang voordat het water kleur krijgt. Een voorbeeld is het ouderinitiatief uit Moordrecht. In februari 2014 hebben we een unaniem gesteunde motie ingediend om een woonvoorziening mogelijk te maken voor 19 jongeren met een beperking. Pas vorige maand, dus 4 jaar later, is het groene licht gegeven om de voorziening te realiseren. Hopelijk worden er geen nieuwe barrières opgeworpen en kunnen deze jongeren spoedig hun woning betrekken.
Ook heb ik ervaren dat zelfs in dramatische situaties de politiek voor kleur kan zorgen. Dat was het geval tijdens de vluchtelingencrisis in 2015. Samen met Pieter Beeldman (PvdA/GroenLinks) heb ik destijds het initiatief genomen voor een motie waarin de raad uitsprak verantwoordelijkheid te willen nemen voor de opvang van vluchtelingen. Niet lang daarna heeft de gemeente Zuidplas een rol gespeeld in de crisisopvang voor 150 vluchtelingen. Ik ben trots dat Zuidplas hierin verantwoordelijkheid heeft genomen en heeft getoond een gastvrije gemeente te zijn. Het was fantastisch om te zien hoeveel mensen zich spontaan aanmeldden om als vrijwilliger bij de opvang te helpen.
Ongetwijfeld zitten er in de nieuwe raad veel mensen met mooie idealen. Mijn oproep aan de nieuwe raadsleden is om die idealen niet ondergeschikt te maken aan een coalitieakkoord. Het dualisme biedt immers ruimte om in de raad de politieke discussies te voeren. Pak die ruimte, want het hoeft voor een raadslid echt niet uit te maken of je in de coalitie of de oppositie zit. Zorg dat het kopje water kleur krijgt!
Tenslotte wil ik mijn fractiegenoten hartelijk danken voor de fijne samenwerking en mooie onderlinge discussies en gesprekken. Ook dank aan alle andere raadsleden, de griffie en ambtenaren. Er komt voor mij in ieder geval meer ruimte voor rust en tijd voor vrouw en kinderen. Ruimte voor rust: één van de waardevolle principes die de ChristenUnie/SGP in de verkiezingscampagne hanteerde.
En mijn missie? Die blijft!
